Dawno temu, kiedy szedłem z psem na spacer, ten rzucił się za dorodnym kurczakiem, którego spokojnie nazwać można kurą. Wbiegł do jakiejś hacjendy, coby kurę ową pochwycić. A ja za nim. Odrapane ściany, zwisające zewsząd gazety, jakieś wywary w garach, taki widok. No i on, wielki – opływowy gość, z siekierą w ręce, którą pochwycił nagle. Nie miał jednak pod ręką tych wideł, którymi mógłby zrobić psu dziury w brzuchu. W Darkwood wszyscy mają coś podręcznego. Więcej »